Geregeld krijg ik van ouders van jongeren de vraag of ik ook aan huiswerkbegeleiding doe.
Mijn eerste vraag is dan waarom het kind in kwestie dat nodig heeft. Vaak blijkt dat onderpresteren het probleem is, terwijl ouders en leerkrachten toch echt menen dan Klaasje op de juiste plek zit. Als ik dan mijn volgende vraag stel waarom Klaasje niet tot dat komt wat er van hem te verwachten valt blijft men mij vaak het antwoord schuldig.
Er kunnen heel veel redenen zijn waarom een kind niet dat laat zien wat er verwacht wordt. “Het zit er wel in maar komt er niet uit!”
Vaak met 1 gesprek wordt er al heel veel meer duidelijk.
Faalangst, moeite met plannen, vervelende belemmerende gedachten, veel afleidingen (vriendje, chatten, facebook, instagram , snap chat, ruzies, gamen, drukke leeromgeving), motivatie ofwel geen/verkeerde motivatie, andere manier van leren nodig dan dat de meeste kinderen gebruiken. En dan heb ik vast nog verschillende andere redenen vergeten.
Wanneer dat duidelijk is kan er een plan van aanpak gemaakt worden en mee aan de slag gegaan worden.
Hoe fijn is het als je ineens begrepen wordt en blijkt dat je het wel kunt en de juiste manier gevonden hebt. En ineens blijkt huiswerkbegeleiding 5 keer in de week maand in maand uit niet eens meer nodig. Hooguit een beetje interesse of het lekker loopt.