Denken in beelden
OOHHH….. dus ik ben niet dom???!!
Dat gaat je toch door merg en been als je een kind dit hoort zeggen?
In mijn praktijk hoor ik het geregeld. En eigenlijk gaat het altijd om kinderen die een andere manier van leren hebben dan een hele grote groep andere kinderen. Deze kinderen noemen we meestal ‘beelddenkers’ maar ook termen als ‘visueel denksysteem’, ‘rechtsgeoriënteerde denkstijl/leerstijl’ worden hiervoor gebruikt. Dit zijn vaak de kinderen die lees of rekenproblemen hebben, die afwezig zijn of zich slecht kunnen concentreren, die clownesk of boos gedrag vertonen, die adhd/autisme hebben of hoog-sensitief zijn. Beelddenken is meer dan een goed voorstellingsvermogen hebben, het is visueel-ruimtelijk denken. Beeldenken is een leerstijl en daarmee de manier waarop informatie wordt verzameld, verwerkt, opgeslagen en weer teruggehaald.
Pas kreeg ik nog het rapport doorgestuurd van een trotse moeder van zo’n beelddenkertje dat bij mij in de praktijk een traject heeft gevolgd. 2 Jaar geleden had deze moeder niet durven dromen dat haar spruit het zo goed zou doen op het voortgezet onderwijs en zo lekker in zijn vel zou zitten. Hij was namelijk de clown in de klas tot grote frustratie van zijn juf en ouders. Ook zijn resultaten voor lezen en taal waren nou niet echt om over naar huis te schrijven en daardoor was zijn eigenwaarde ook een stuk lager dan wenselijk was. Nou hoor ik je bijna denken; “wat is er gebeurd in die tussentijd?”
Daar kan ik kort over zijn…Hij is erachter gekomen dat hij zijn visuele denksysteem voorrang geeft en wat dat voor hem betekende. Daardoor konden we manieren bedenken die voor hem helpend waren om informatie op te slaan. Samen met zijn leerkracht konden we nu kijken wat voor hem nodig was om in de klas op een rustige manier te werken zodat hij zich optimaal kon ontwikkelen.
Prachtig toch?!!
