Brullen als een leeuw…

Toen mijn sensitieve zoon 6 jaar was had hij erg veel last van zijn gevoeligheid, nou ja vooral last van zijn omgeving die een stukje harder was. Vooral op het voetbalveld kwamen dingen hard bij hem binnen. Zowel het fysieke, hij lag door zijn fanatisme bij duels regelmatig huilend met veel pijn op de grond, als ook het mentale deel vond hij moeilijk. Roepende coaches vond hij al gauw schreeuwend en hun aanwijzingen die natuurlijk goed bedoelde en opbouwende kritiek was voelde hij letterlijk als falen. ..’ik doe het fout’, ‘hij is boos op mij’, ‘ik kan het niet’, ‘weer een verkeerde pass’. En dan waren er ook nog fanatieke supporters aan de kant van het voetbalveld die ook nog eens een duit in het zakje deden.

Als moeder vond ik dit best weleens lastig. En regelmatig had ik een heel verdrietig kind thuis dat ook nog eens moeilijk in slaap kon komen of kampte met nachtmerries door alle belevenissen. Na een poosje heb ik een “helend verhaal” voor hem geschreven. Dit verhaal ging over een welpje, je moet weten dat hij van jongs af aan al gek was op het Disney verhaal de Lion King. Dit welpje keek erg op naar de grote leeuwen om hem heen en schrok regelmatig van het gebulder van de mannetjes leeuwen….natuurlijk zat er ook een boodschap in het verhaal verstopt en eindigde het verhaal met dat het welpje een mooie grote leeuw was geworden (met mooie blonde manen natuurlijk ) toen hij veel geoefend had om zelf te brullen en zelfverzekerd de wereld in te kijken. Ik weet niet meer hoe vaak ik het verhaal heb moeten voorlezen, maar ik kon m dromen…hahahaha.

Een poosje geleden kwam er een schattig klein meisje in de praktijk. Toen we een poosje gekletst hadden over wat ze moeilijk vond wees ik naar een aantal handpoppen, nou ja dieren en vroeg welk dier dat zij was. Ze pakte de schildpad en liet letterlijk zien wat hun overeenkomst was, namelijk dat ze in haar schulp (schild) kruipt als ze dingen spannend, moeilijk of lastig vindt. Toen ik vroeg welk dier ze graag wat vaker zou willen zijn pakte ze heel resoluut de leeuw. We hebben nog een poosje gekletst over de leeuw en wat hij doet. Maar vooral hoe zij dat zou doen als ze een leeuw zou zijn. Ik moest toch weer even terug denken aan mijn eigen gevoelige welpje.

Moeder kwam na een paar weken vertellen dat haar dochter geregeld de leeuw in zichzelf naar boven haalt en nu zelfs met plezier de dingen doet waar ze eerst zoveel angst voor had. Wat een mooi werk heb ik toch .

O ja, en met eigen welp ga ik binnenkort naar de musical van de Lion King, wat zullen we genieten samen!!